Gökovalı (eski Bodrumlu) Hayat

Bodrum’a tümüyle yerleşip İstanbul’daki evimi kapatıp buraya taşıdıktan sonra üç yıl ofisimi kapatmadım. İşlerin buradan nasıl yürüyeceğini, sorun yaşayıp yaşamayacağımı gözlemek istedim. Öte yandan hizmet verdiğim kurumlar nezdinde de İstanbul’u tamamen terk etti izlenimi vermenin yanlış olacağını düşündüm. Eğer işlerini aksatmadan Bodrum’dan yürütebilirsem, zaman içinde bu algının yok olacağını öngörmüştüm ve öyle oldu. Başlarda müşterilerim telefonu kapatırken iyi tatiller Serdar Bey diyorlardı. Bodrum’dan biriyle telefonda konuşup kapatırken istem dışı bu dilek çıkıyor insanın ağzından. Bir yılın sonunda bu durum ortadan kalktı. Üçüncü yılın sonunda da ofisi Bodrum’a taşırsam, uzaktan yönetmek yerine yerinden yönetirsem zamanı daha verimli kullanacağımı gördüm ve ofisi taşıdım. Gerçekten de burada asistanımla birlikte çok daha hızlı çalışıyoruz. Çünkü gereksiz toplantılar ve telefonlar, gelen giden trafiği bitti. Ben de sabahları işe daha zinde gidiyorum çünkü trafik yok v

Bu yıl Fethiye’yi ihmal ettim. Geçtiğimiz yıllarda her iki üç ayda bir giderken bu yıl hiç gitmediğimi fark ettim. Datça seferlerim artıp, Kalimnos seferlerim   de eklenince Fethiye’ye eskisi kadar sık gidemedim. Fethiye’yi çok severim. Sadece yazın gitmekten çekiniyorum, malum hem kalabalık hem çok sıcak. Ve de nemli havası boğucu oluyor. Faralya taraflarındaki bazı tesislerde kalmak ve şehre hiç inmemek bir çözüm, ki geçmişte bir kaç yıl bunu yapmıştım. Ama bu yazın aşırı sıcakları yüzünden Bodrum’da bile nefes almakta zorlanırken Faralya’ya gitmeyi aklımdan bile geçirmedim. Bir de şu var ki, bazı yerler oradaki arkadaşlarla, dostlarla değer kazanıyor. Mesela bizim Can. Faralya’daki Beyaz Yunus’ta çalıştığı yıllarda yazları giderdim. Oradan ayrıldıktan sonra tesis el değiştirdi, gitmez oldum. Can’ın tanıştırdığı Taner var mesela. Girida balık restoranını işleten aileden. Beşbuçuk yıl önce Girida’yı açtıklarında gitmiş, çok beğenmiş ertesi gece yine gitmiştik. Sonraki yıllarda da en